Tijdens een strategische integratie voor Boskalis Nederland werkten wij jaren geleden voor het eerst samen met Tom, een voormalig militair specialist met veel gevechtservaring in conflictgebieden. Tom had een bloedhekel aan mensen met een slechte mentaliteit. Volgens hem moest je altijd messcherp zijn. Als je als militair je been verliest in het eerste kwartaal, groeit dat immers niet meer aan in het tweede kwartaal. Volgens Tom moest je ook als ondernemer die gevechtshouding hebben. Als je het eerste kwartaal van een nieuw jaar slap begint, maak je dat waarschijnlijk in het tweede kwartaal ook niet meer goed.
Uit die eerste samenwerking met Tom ontstond een hechte broederband en als Tom mij belde over een van onze gezamenlijke projecten vroeg hij steevast: “Hé Rob, hoe is de situatie in Het Vrije Zuiden?”. Ik vond de benaming ‘Het vrije Zuiden’ uit zijn mond altijd klinken als een groot compliment voor de Limburgse mentaliteit en ik gebruik de term sindsdien met regelmaat als geuzennaam tijdens de contacten met onze klanten van boven de grote rivieren. Dat heb ik inmiddels zo vaak gedaan dat ik me er niet eens meer bewust van ben.
De afgelopen maand liet ik op twee momenten, futuroloog, schrijver, spreker en inspiratiebron, Marcel Bullinga uit Alkmaar kennismaken met twee van mijn Limburgse netwerken. Tijdens zijn lezing voor de leden van Baandomein op C-Mill en tijdens de presentatie van het winternummer van WijLimburg Magazine in het Gulpener Brouwlokaal. Toen ik Marcel vroeg welke indruk hij van de Limburgse bedrijvigheid gekregen had, gaf hij het volgende antwoord: “Ondernemers hebben in ‘Het Vrije Zuiden’ veel minder stress dan in de Randstad. Ondernemen is ook genieten van het leven en weten dat daar rust en zen voor nodig zijn. Niet alleen in de vrije tijd, maar juist en vooral tijdens het ondernemen. Geen drukte in het hoofd, maar verstilling. De toekomst is aan de regio’s. Limburg heeft een fantastische propositie om eigen kracht te tonen en zelf de nieuwe wereld van robots, Artificial Intelligence en cryptomunten te ontwikkelen. Zo is Limburg de eurocrash voor en dat is het echte geluk van Limburg.”
Ik vind het prachtig dat Tom’s associatie met Limburg in Marcel’s toekomstperspectief een positieve plek heeft gekregen. En daarom wil ik mijn laatste column van 2018 afsluiten met de laatste zin uit Marcel Bullinga’s interview in de decemberuitgave van WijLimburg Achtergrond. Zie het vooral als een aanmoediging om in het eerste kwartaal van 2019 niet slap te beginnen.
“In dit ‘Vrije Zuiden’ stikt het van de bedrijven die een eigen toekomst kunnen creëren. Doe dat!”
Rob Meesen