Lof der Sociale Zotheid 

TopchangeBoeken, Boekenrubriek De Limburger

Naast de grote maatschappelijke waarde van Lof der Sociale Zotheid, biedt het boek ook inzichten voor ieders ondernemendheid. Ondernemen is een straatfeest en er valt veel te leren van de straathoekwerker, die vanuit zingeving en professionele identiteit, voortdurend een beroep doet op zijn vindingrijkheid, flexibiliteit, inlevingsvermogen, improvisatiekunst en koorddansen. 

Hijgend hert

De productiviteit van filosoof, spreker en literair alleskunner Govert Derix is buitenaards. In het najaar van 2023 verscheen zijn roman Het onmogelijke manuscript, een vertelling over de onmogelijke redding van de aarde. In april van dit jaar publiceerde hij zijn briljante Hyperfilosofie, een zoektocht naar wijsheid in onwijze tijden. En nu ligt alweer zijn volgende literaire geschenk aan de mensheid in de schappen van de boekhandels. Het essay Lof der Sociale Zotheid is een zoektocht naar de (publieke) geheimen van Sociaal Werk zoals het kan en mag en op een dag zal zijn. Niemand anders kan het smeulend vuur in mijn over-belezen brein zo opnieuw aanvonken als de huisfilosoof van boekhandel Dominicanen. Tijdens een door hem geïnitieerde lunch in Boscafé ‘t Hijgend Hert in Vijlen kreeg ik van Govert een fysiek exemplaar overhandigd. Op de golven van zijn prachtige linguïstische vondsten las ik het maatschappelijk meesterwerk in één ademtocht uit.

Gemakkelijk en gevaarlijk

“Laat een filosofisch licht schijnen over de situatie en toekomst van sociaal werk. Je hebt geen resultaatverplichting, je hoeft alleen maar denkwerk te verrichten. En neem vooral geen blad voor de mond.” Aldus luidde het verzoek van een aantal Zuid-Limburgse sociale organisaties. Zo’n vrije opdracht lijkt gemakkelijk omdat alles kan en mag. Maar Govert realiseerde zich dat het ook een gevaarlijk mandaat is als je ongehoorde en onbegrijpelijke zaken aan het essaypapier toevertrouwd. Zoals iedere humanist uit ervaring weet, is de spreekwoordelijke brandstapel immers slechts een paar meter meter verwijderd van de bekroonde plek in de spotlight. De Maastrichtse Zoeker nam zijn opdracht daarom serieus en sprong in het diepe van beleidsnotities, boeken, rapporten, manifesten, websites, podcasts en position papers. En kwam tot de conclusie dat er niets meer aan toe te voegen was. Maar toen zag hij haar, de Sociale Zotheid, op een straathoek ergens in Limburg. Zij vertelt in dit essay haar verhaal. “Sociaal werk is niet zelden een hogere navigeerkunst die je alleen naar behoren kunt bedrijven met het kompas van een hoger of hoogste beginsel.”

Balsem voor de ziel

Lof der Sociale Zotheid is balsem voor de dwalende ziel die zich afvraagt of hij ooit nog thuis gaat komen bij het goede, het ware en het schone. Vind je eigen zotheid. Opdat je niet verliest wat we allemaal keihard nodig hebben. 

De tekst van de straathoekwerker die we allemaal kunnen en moeten zijn, is sinds kort te beluisteren via de Zotcast: https://www.youtube.com/watch?v=qvwHmdmMlZQ.