Toys for boys is een term die vaak wordt gebruikt wanneer volwassen mannen spelen met technische of mechanische apparaten die het kind in de man oproepen. De uitspraak Toys for girls hoor je echter nooit. Eigenlijk vreemd, omdat het meeste speelgoed voor volwassenen slaapkamerspeelgoed blijkt te zijn, waarbij het assortiment voor vrouwen significant groter is dan die voor mannen. Er wordt blijkbaar veel gespeeld in de slaapkamer.
Als prosultant heb ik de afgelopen twintig jaar veel organisaties van binnen gezien. In al deze organisaties bestaat geen speelgoed, speelkamer, speelplaats en al zeker geen slaapkamer. Dat zou moeten veranderen. Kinderen leren ontzettend snel omdat wij ze speelgoed aanbieden, noem het leergoed. Spelen met leergoed is altijd leuk. We bouwen speeltuinen, noem het leertuinen, waar kinderen met plezier hun motoriek ontwikkelen. En op scholen hebben we zoiets als de speelplaats, noem het de leerplaats. Over deze laatste zou ik een heel jaar columns kunnen schrijven.
Waarom hebben organisaties geen leergoed, leertuinen of leerplaatsen? “Spelen is een bezigheid die men niet ernstig genoeg kan nemen”, zei Jacques-Yves Cousteau. En Albert Einstein zei: “Spelen is de hoogste vorm van onderzoek.” Organisaties worden uitgedaagd om zich steeds sneller aan te passen aan de veranderende omstandigheden. Blijven leren als organisatie is daarom van essentieel levensbelang. Spelenderwijs leren verleren wij blijkbaar in het proces van volwassen worden. Mijn visie is dat je alleen iets kunt leren als je het spelenderwijs leert. “Je kunt immers niet slim zijn tegen je zin”, zegt Joseph Kessels. En als iets leuk is om te doen, dan heb je daar zin in en dan leer je het vaak sneller en gemakkelijker.
Laten we in organisaties starten met spelenderwijs produceren en creëren, laten we van organisaties speel(leer)tuinen maken en laten we met z’n allen het kind in onszelf weer tot leven brengen. Je hoort vaak, “was ik nog maar eens jong.” Ik zou willen zeggen: speel en je bent weer jong.
Kortom, als ik Jacques-Yves Cousteau beluister, concludeer ik dat wij spelenderwijs moeten werken omdat we ons werk niet serieus genoeg kunnen nemen. Als ik Albert Einstein mag geloven, moeten we spelenderwijs de liefde bedrijven om te onderzoeken wat plezierig is. En als ik Joseph Kessels mag geloven, moet je dit alles vooral niet tegen je zin doen. Als we dan ook nog speel(leer)goed gebruiken, is plezier gegarandeerd, ook in de slaapkamer.
PS Alles wat je met plezier hebt geleerd, ga je nooit meer vergeten.
Patrick Vroomen