Wat zie ik bij jou? De parkiet of de USS Enterprise?

TopchangeColumn Limburg Onderneemt

Zoomen, Teams, Skypen, Webexen et cetera. Wie heeft er de laatste weken niet deelgenomen aan een video vergadering? Gaat het de manier waarop we afstemmen voorgoed veranderen? Ook als we wel weer volledig vrij mogen bewegen? Of gaan we terug naar het oude? Wat betekent dit voor jouw businessmodel? Doe jij hetzelfde als altijd maar dan via video, of vernieuw je fundamenteel? Allemaal business vragen die op ons afkomen, waarbij iedere professional zijn eigen antwoord formuleert. Maar er is ook een andere kant.

Als prosultant heb ik de afgelopen 21 jaar veel vergaderingen, creatiesessies, workshops, lezingen en trainingen mogen voorzitten of uitvoeren. In deze rol zag ik de aanwezigen altijd in levenden lijve en was de kleding of accessoires het enige wat mij iets vertelde over een persoon. Je krijgt eigenlijk weinig informatie over iemand tenzij je er expliciet naar vraagt. Als persoon ben ik altijd bijzonder geïnteresseerd in de mens achter mijn gesprekspartner. De tijd van videovergaderen is voor mij dan ook speeltijd of beter gezegd, leertijd.

Bij videovergaderen is er namelijk altijd een andere kant. Een woonkamer, een kantoor, een zolder, een keuken en zelfs de slaapkamer. Je kunt het zo gek niet bedenken waar mensen zitten als ze videovergaderen. In al deze ruimtes zie je een deel van de ruimte. Je hoort geluiden, er lopen kinderen door het beeld en zelfs huisdieren claimen hun moment of fame voor de camera. Ik heb al een parkiet zijn moment horen pakken door zijn ochtendconcert live mee te streamen in een Zoom-sessie. Er komt zoveel extra informatie over iemand voorbij die je in een echte ontmoeting niet direct te weten zou komen. Vaak zijn mensen zich niet bewust wat er achter hun in beeld is of wat er te horen is. Ze zijn zo geconcentreerd op de anderen in beeld dat ze niet naar hun eigen beeld kijken.

Er zijn ook mensen die voor een virtuele achtergrond kiezen. Dat zegt ook wat over die mensen. Welke achtergrond kiezen ze dan? Waarom kiezen ze überhaupt voor een virtuele achtergrond? Of mensen die bij verschillende vergaderingen verschillende achtergronden gebruiken en vergeten de achtergrond aan te passen bij een nieuwe vergadering. Ik heb al iemand zien zitten in de USS Enterprise van Star Trek.

Kortom wat laat jij van jezelf zien en horen tijdens videovergaderingen? Ben je hier bewust mee bezig en kijk je ook bewust wat anderen laten zien en horen? Wat is er bij jou te zien ‘aan de andere kant’?

Patrick Vroomen