Een van de ontwerpprincipes voor innovatief leren is werken met een urgent en intrigerend vraagstuk. Het probleemoplossingsproces wordt namelijk in grote mate bepaald door de manier waarop het probleem en de problematische situatie gedefinieerd is. Bijvoorbeeld, kunnen we een stedelijk landschap ontwerpen waarin door de mens gemaakte bouwsels en natuurlijke ecosystemen elkaar versterken?
Topwetenschapper
In haar boek laat de Nederlands-Canadese ecologisch ingenieur Nadina Galle zien hoe steden als New York, Parijs, Singapore en Maastricht de gepolariseerde verhouding tussen natuur en technologie verwerpen en daardoor tot innovatieve oplossingen komen. De topwetenschapper is verbonden aan het toonaangevende MIT Senseable City Lab. Galle is National Geographic Explorer 2024 en veelgevraagd keynote-spreker
De eeuw van de stad
Galle maakt met harde data duidelijk dat het onderscheid tussen natuur en technologie nergens zo groot is als in de stedelijke enclaves waar het overgrote deel van onze soort woont. “In de eeuw van de stad wonen 4,4 miljard mensen in steden, 56% van de wereldbevolking. In 2050 zal dat gestegen zijn naar 80%. Elke dag zuchten miljoenen mensen in steden over de hele wereld onder extreme hitte, lopen ze ziekten als astma op door de slechte luchtkwaliteit en gaan ze gebukt onder nieuwe geestelijke kwalen die het gevolg zijn van het leven in de stad. De vraag die mijn onderzoek voortdreef is van existentiële aard; hoe herstellen we het evenwicht waar onze omgeving ooit door werd gekenmerkt zonder dat we de verworvenheden van de vooruitgang kwijtraken. In onze zoektocht naar antwoorden moeten we elke mogelijke oplossing tegen het licht houden, van de transformerende kracht van technologie tot de eeuwige wijsheid van natuurlijke systemen.”
Internet of Nature
Niet alleen de hitte, maar ook natuurbranden, overstromingen, luchtkwaliteit en verlies van biodiversiteit bedreigen het welbevinden van alle soorten in de stad. Gelukkig biedt technologie uitkomst. Als pionier muntte Galle het Internet of Nature dat gebruik maakt van Laser Imaging Detection and Ranging, deep learning algoritmes, tree trackers, sensoren, satelliettechnologie, de BurnBot, blusdrones, AI-uitkijkposten, temperatuurkaarten, SMS-bomen, google-afwatering en heel veel nature apps en mobile games.
Optimistisch toekomstbeeld
De proloog van het boek is weliswaar dystopisch van aard en eindigt met een wanhopige gedachte: “Wanneer je gefronste voorwoord opnieuw nat wordt van het zweet, ben je bang dat de wereld voor altijd is veranderd.” De hoopgevende verhalen die volgen maken echter van iedere nerd een natuurfreak. De epiloog eindigt dan ook met een optimistisch toekomstbeeld: “Zoals alle technologie die in elk huis was geïnstalleerd – om het grondwaterpeil te meten, om koude lucht naar binnen te pompen en om de luiken dicht te doen als de zon het van de klimaatbeheersing dreigde te winnen – was een overbrugging naar waar je nu bent. En wat er ook gebeurt, je gaat nooit meer terug.”