“Het is het lot van ieder mens om een uniek individu te zijn, zijn eigen pad te vinden, zijn eigen leven te leiden, zijn eigen dood te sterven.” (Oliver Sacks, 1933-2015)
Scooter, een raveband uit Hamburg, maakt vanaf 1994 hard core muziek met veel snelheid en acid house invloeden. De leadzanger is tegenwoordig ook bekend van de TV-reclames van internetprovider Strato. Dit jaar heeft de band een hit gescoord met de single Fuck 2020. De lyrics hebben zoals altijd een gering poëtisch gehalte en een keiharde boodschap: “A nightmare came true. The worst year ever. Like everyone’s insane. Insane in the membrane. Fuck 2020.” Velen zullen het hard core met Scooter eens zijn en het jaar 2020 grondig vervloeken. De COVID-19-impact op de samenleving en economie is immers immens. Velen verloren hun geliefden, baan of bedrijf. Ik heb veel verwarring, verdriet, paniek, frustratie en vermoeidheid gezien in de ogen van hardwerkende ondernemers en medewerkers. 2020 was voor hen het slechtste jaar ooit. Fuck 2020!
Zoals pieken en dalen samen een mooi landschap vormen, zo is Gratitude de duo-passagier van Scooter. Dit Engelse woord wordt vaak vertaald als ‘dankbaarheid’. Gratitude heeft echter een vele diepere betekenis, namelijk de individuele kwaliteit om dankbaar te zijn. Deze persoonlijke kwaliteit werd in 2020 op de proef gesteld in moeilijke omstandigheden. Maar ieder mens en professional heeft momenten van dankbaarheid gekend. Zelfs Scooter is in het ergste jaar ooit blij met hun hitsingle. Zo ben ik dankbaar voor het vertrouwen van ambitieuze opdrachtgevers, de verbinding met de dromen van jonge mensen en de hulp van mijn netwerk in het afgelopen jaar. Ondanks alle beperkingen hebben we alles gegeven en veel bereikt. Dromen werden gerealiseerd, doelen werden behaald, klanten werden bediend, organisaties werden getransformeerd en nieuwe concepten werden geboren. Wij deden het écht samen. En daarom is 2020 absoluut geen fuck jaar.
Laten we elkaar blijven troosten en tot voorbeeld dienen in het tonen van dankbaarheid, een kwaliteit die Oliver Sacks als geen ander beheerste. Deze Britse neuroloog is vooral bekend om zijn boeken over de menselijke kant van neurologische afwijkingen. Op 19 februari 2015 stuurde hij een open brief naar The New York Times met de mededeling dat hij niet lang meer te leven had. “Ik kan niet doen alsof ik zonder angst ben. Maar mijn overheersende gevoel is er een van dankbaarheid. Ik heb liefgehad en ben bemind; Ik heb veel gekregen en ik heb er iets voor teruggegeven; Ik heb gelezen en gereisd en gedacht en geschreven. Ik heb omgang gehad met de wereld, de speciale omgang van schrijvers en lezers. Bovenal heb ik een levend wezen, een denkend dier geweest, op deze prachtige planeet, en dat op zich is een enorm voorrecht en avontuur.” (Oliver Sacks, Essaybundel Gratitude, My own Life, 2015)
Ik wens iedereen voor 2021 hard core gratitude.
Rob Meesen