Human Capital: Chefsache

TopchangeBoeken, Boekenrubriek De Limburger

Naast de rollen van Administratieve Expert, Employee Champion en Change Agent heeft HR in het model van Dave Ulrich ook de rol van Strategische Partner. Het strategisch sturen op de menselijke factor is in een complex dynamische omgeving cruciaal voor het verdienmodel, de bedrijfsvoering en de continuïteit van bedrijfsprocessen. Dat is geen stafaangelegenheid, maar Chefsache!

Stichting Management Studies

“In een tijd van structurele arbeidsmarktkrapte en veranderende opvattingen over werk, is het duidelijk dat medewerkers geen resource meer zijn, maar een onmisbare ‘asset’ – een zachte factor met harde impact”, aldus Ruurd Baane et al die in opdracht van Stichting Management Studies wetenschappelijk praktijkonderzoek deden naar de spanningsvelden op het gebied van human capital. Het onderzoek bestond uit twaalf casestudies in het private en (semi)publieke domein. Daarnaast werd er een uitgebreide literatuurstudie gedaan en is gesproken met wetenschappers en ervaringsexperts.

Human Capital-opgaven

De onderzoekers beginnen met een beknopt overzicht van een aantal ontwikkelingen die bepalend zijn voor de inzet van human capital binnen ondernemingen en de opgaven die dit voor leiders met zich meebrengt. Ze behandelen achtereenvolgens de schuivende panelen & tikkende tijdbommen, schaarste als het nieuwe normaal, veranderende arbeidsmoraal en de wijzigende manier van werken en organiseren. In het dynamische speelveld van toenemende diversiteit, diffusiteit, onvoorspelbaarheid en complexiteit die deze context voortbrengt, zijn de human capital-opgaven Chefsache.

Vier dimensies

Uit het onderzoek komen vier dimensies van human capital naar voren waarop leiders lastige afwegingen moeten maken: de performance-paradox, de management-paradox, de propositie-paradoxen de potentieel-paradox. Het is belangrijk om het verschil tussen een dilemma en een paradox te begrijpen. Een dilemma draait om een moeilijke keuze waarbij geen van de opties ideaal is. Maar het nemen van een beslissing is beter dan in twijfel blijven hangen. Paradoxen daarentegen dagen logica uit en brengen tegenstrijdigheden aan het licht die moeilijk of onmogelijk zijn op te lossen. “Kenmerkend voor een paradox is dat er twee dominante perspectieven zijn die elkaar lijken uit te sluiten, maar in werkelijkheid met elkaar verbonden zijn. Je kunt niet kiezen voor een van de perspectieven zonder dat dit effect heeft op de andere. Te veel nadruk leggen op één kant brengt valkuilen met zich mee. Het is zoeken naar een juiste balans. De keuzes zijn niet statisch en kunnen in de tijd veranderen”, aldus de onderzoekers.

Paradoxaal leiderschap

De dimensies worden uitgewerkt in vier afzonderlijke hoofdstukken. Daarin worden syntheses van beide kanten van de paradoxen gemaakt die tot een aantal inzichten leiden. Met deze gestructureerde aanpak kunnen leiders de spanningsvelden van de human capital-opgaven afgewogen opheffen. Een besluitvormingssysteem dat ervoor zorgt dat menselijk kapitaal maximaal bijdraagt aan financiële en niet-financiële waarde-creatie voor de onderneming én de medewerkers. Paradoxaal leiderschap als antwoord op de complexiteit rond human capital. Chefsache!