Verandering is de enige constante, is een veel gehoorde uitdrukking. Veranderurgentie is zeer dominant verankerd in het disruptieve denkmodel van de zakenwereld. Er is volgens Ashley Goodall zelfs sprake van verandermanie. Hij is van mening dat continue verandering gevaarlijk is en stabiliteit leidt tot succes.
De scepticus
Goodall werkte als executive bij Cisco en Deloitte. De leiderschapsdeskundige heeft tienduizenden mensen gesproken over verandering en dat heeft hem sceptisch gemaakt. “Ik heb veranderingen gezien die onomstotelijk tot beter werk en betere ervaringen hebben geleid. Tegelijkertijd heb ik heel veel veranderingen gezien die rampzalig waren voor alle betrokkenen en die een zware wissel trokken op mensen. Waarom zijn we het er eigenlijk allemaal over eens dat verandering sowieso iets goeds is?” Volgens de scepticus is er sprake van een schadelijke disruptiecultus. “Het idee dat je je bedrijf next level moet ondermijnen om te overleven is next level radicaal. Verbetering brengt verandering met zich mee, maar verandering betekent niet altijd verbetering.”
De onderzoeker
Goodall onderzoekt 5 categorieën die permanente verandering tot probleem maken: onzekerheid, gebrek aan vertrouwen, er niet bij horen, gedwongen verplaatsing en verlies aan betekenis. Constante verandering erodeert volgens de auteur het fundament van de menselijke identiteit, productiviteit en gezondheid. “De mens in zijn natuurlijke staat is uniek, niet inwisselbaar. We worden van binnenuit gemotiveerd. We leren graag. We zijn op verschillende manieren goed in verschillende dingen en delen ons vakmanschap graag met anderen. We willen nuttig zijn en beter worden in dingen. We zijn gemakkelijk afgeleid. We genieten van productieve inspanningen. Als we het idee hebben dat anderen ons proberen te simplificeren, raken we geïrriteerd. We verlangen naar zekerheid. We koesteren onze sociale groep. We helpen graag anderen als de toekomst voor ons voorspelbaarder lijkt. Maar bovenal zijn we sterk gemotiveerd om de dingen aan het einde van de dag net iets beter achter te laten dan we ze aan het begin van de dag hebben aangetroffen.”
De stoïcijn
In tegenspraak met Ashley Goodalls waarschuwing voor het gevaar van verandermanie, handhaaft de natuur zich paradoxaal genoeg door een dans van voortdurende verandering. Tijdens zijn veldtocht tegen de Germanen overpeinsde de Romeinse stoïcijn Marcus Aurelius de zin van het menselijk bestaan in de kosmos. Het thema verandering was een van de onderwerpen die hem bezighielden. “Waarom zou je bang zijn voor verandering? Wat kan er zonder verandering gebeuren? Wat is er voor de universele natuur prettiger of toepasselijker? Kun je een bad nemen zonder dat het brandhout een verandering ondergaat? Kun je eten zonder dat het voedsel verandert? Kan er wel iets nuttigs verricht worden zonder verandering? Zie je niet dat het feit dat jij verandert, precies hetzelfde is en even noodzakelijk voor de universele natuur?”
Change. Before you have to.